пляце́нь, плятня́, мн. плятні́, плятнёў, м.

Агароджа з пераплеценых тонкіх галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пляце́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пляце́нь плятні́
Р. плятня́ плятнёў
Д. плятню́ плятня́м
В. пляце́нь плятні́
Т. плятнём плятня́мі
М. плятні́ плятня́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)