пля́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пля́жанне
Р. пля́жання
Д. пля́жанню
В. пля́жанне
Т. пля́жаннем
М. пля́жанні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пля́жыць, -жу, -жыш, -жыць; незак. (разм.).

1. што. Сячы, нішчыць; глуміць.

П. векавы лес.

2. Моцна біць каго-н. чым-н.

|| наз. пля́жанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)