плюснявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плюснявы́ плюснява́я плюсняво́е плюснявы́я
Р. плюсняво́га плюсняво́й
плюсняво́е		 плюсняво́га плюснявы́х
Д. плюсняво́му плюсняво́й плюсняво́му плюснявы́м
В. плюснявы́ (неадуш.)
плюсняво́га (адуш.)		 плюсняву́ю плюсняво́е плюснявы́я (неадуш.)
плюснявы́х (адуш.)
Т. плюснявы́м плюсняво́й
плюсняво́ю		 плюснявы́м плюснявы́мі
М. плюснявы́м плюсняво́й плюснявы́м плюснявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плюснявы́ анат. плюснево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плюснявы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да плюсны. Плюснявая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюснево́й плюснявы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)