плытахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плытахо́д |
плытахо́ды |
| Р. |
плытахо́да |
плытахо́даў |
| Д. |
плытахо́ду |
плытахо́дам |
| В. |
плытахо́д |
плытахо́ды |
| Т. |
плытахо́дам |
плытахо́дамі |
| М. |
плытахо́дзе |
плытахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плытахо́д, -ду м., гидр. плотохо́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плытахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Прыстасаванне, пры дапамозе якога плыты пры сплаве праходзяць цераз плаціпу, не парушаючы яе работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плотохо́д гидр. плытахо́д, -ду м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лесаспу́ск, ‑а, м.
1. Збудаванне для транспарціроўкі лесу (бярвення) па схілах гор.
2. Збудаванне на рацэ для пераправы сплаўнога лесу цераз плаціну; плытаход.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)