плытахо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плытахо́д плытахо́ды
Р. плытахо́да плытахо́даў
Д. плытахо́ду плытахо́дам
В. плытахо́д плытахо́ды
Т. плытахо́дам плытахо́дамі
М. плытахо́дзе плытахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плытахо́д, -ду м., гидр. плотохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плытахо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Прыстасаванне, пры дапамозе якога плыты пры сплаве праходзяць цераз плаціпу, не парушаючы яе работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плотохо́д гидр. плытахо́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лесаспу́ск, ‑а, м.

1. Збудаванне для транспарціроўкі лесу (бярвення) па схілах гор.

2. Збудаванне на рацэ для пераправы сплаўнога лесу цераз плаціну; плытаход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)