плытаво́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плытаво́д |
плытаво́ды |
| Р. |
плытаво́да |
плытаво́даў |
| Д. |
плытаво́ду |
плытаво́дам |
| В. |
плытаво́д |
плытаво́ды |
| Т. |
плытаво́дам |
плытаво́дамі |
| М. |
плытаво́дзе |
плытаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плытаво́д м. (пароход) плотово́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плытаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Параход, які вядзе плыты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плотово́д
1. (сплавщик) плытаго́н, -на м.;
2. (пароход) плытаво́д, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)