пло́скі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́скі пло́ская пло́скае пло́скія
Р. пло́скага пло́скай
пло́скае		 пло́скага пло́скіх
Д. пло́скаму пло́скай пло́скаму пло́скім
В. пло́скі (неадуш.)
пло́скага (адуш.)		 пло́скую пло́скае пло́скія (неадуш.)
пло́скіх (адуш.)
Т. пло́скім пло́скай
пло́скаю		 пло́скім пло́скімі
М. пло́скім пло́скай пло́скім пло́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парале́льна-пло́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парале́льна-пло́скі парале́льна-пло́ская парале́льна-пло́скае парале́льна-пло́скія
Р. парале́льна-пло́скага парале́льна-пло́скай
парале́льна-пло́скае		 парале́льна-пло́скага парале́льна-пло́скіх
Д. парале́льна-пло́скаму парале́льна-пло́скай парале́льна-пло́скаму парале́льна-пло́скім
В. парале́льна-пло́скі (неадуш.)
парале́льна-пло́скага (адуш.)		 парале́льна-пло́скую парале́льна-пло́скае парале́льна-пло́скія (неадуш.)
парале́льна-пло́скіх (адуш.)
Т. парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скай
парале́льна-пло́скаю		 парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скімі
М. парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скай парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лінагравю́ра, -ы, ж.

1. Від гравюры (у 1 знач.) — атрыманне адлюстравання з плоскай друкаванай формы з лінолеуму або іншых пластычных матэрыялаў.

Тэхніка лінагравюры.

Займацца лінагравюрай.

2. Від гравюры — адлюстраванне, атрыманае з плоскай друкаванай формы на лінолеуме або іншых пластычных матэрыялах.

|| прым. лінагравю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перы́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: сума даўжынь усіх старон плоскай геаметрычнай фігуры.

П. трохвугольніка.

|| прым. перыметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

барэлье́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скульптурны відарыс, які выступае над плоскай паверхняй, утвараючы з ёю адно цэлае.

|| прым. барэлье́фны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плоскашліфава́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для плоскай шліфоўкі. Плоскашліфавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́тра¹, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Струнны шчыпковы музычны інструмент у выглядзе плоскай скрынкі, выгнутай з аднаго боку накшталт гітары, з грыфам і металічнымі ладамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́пасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Шырокі плоскі канец чаго-н.

Л. вясла.

2. Рабочая, плоскай формы частка суднавых колаў, грабных і паветраных вінтоў.

Л. кола турбіны.

|| прым. ло́пасцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літагра́фія, -і, ж.

1. Друкаванне з плоскай паверхні каменя, на якой зроблены малюнак.

2. Прадпрыемства, дзе друкуюць такім спосабам.

3. Малюнак, зроблены такім спосабам.

|| прым. літагра́фскі, -ая, -ае і літаграфі́чны, -ая, -ае.

Літаграфскі камень.

Літаграфічны партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разе́та, ‑ы, М ‑зеце, ж.

Спец.

1. Тое, што і разетка (у 3 знач.).

2. Тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.

[Фр. rosette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)