Пло́скае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Пло́скае
Р. Пло́скага
Д. Пло́скаму
В. Пло́скае
Т. Пло́скім
М. Пло́скім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пло́скі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́скі пло́ская пло́скае пло́скія
Р. пло́скага пло́скай
пло́скае		 пло́скага пло́скіх
Д. пло́скаму пло́скай пло́скаму пло́скім
В. пло́скі (неадуш.)
пло́скага (адуш.)		 пло́скую пло́скае пло́скія (неадуш.)
пло́скіх (адуш.)
Т. пло́скім пло́скай
пло́скаю		 пло́скім пло́скімі
М. пло́скім пло́скай пло́скім пло́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пласкадо́нны, -ая, -ае.

Які мае плоскае дно.

Пласкадонная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парале́льна-пло́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парале́льна-пло́скі парале́льна-пло́ская парале́льна-пло́скае парале́льна-пло́скія
Р. парале́льна-пло́скага парале́льна-пло́скай
парале́льна-пло́скае		 парале́льна-пло́скага парале́льна-пло́скіх
Д. парале́льна-пло́скаму парале́льна-пло́скай парале́льна-пло́скаму парале́льна-пло́скім
В. парале́льна-пло́скі (неадуш.)
парале́льна-пло́скага (адуш.)		 парале́льна-пло́скую парале́льна-пло́скае парале́льна-пло́скія (неадуш.)
парале́льна-пло́скіх (адуш.)
Т. парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скай
парале́льна-пло́скаю		 парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скімі
М. парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скай парале́льна-пло́скім парале́льна-пло́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шва́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шва́ек, ж.

Плоскае шыла, якім колюць свіней.

|| прым. шва́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пласкадо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае плоскае дно. Пласкадонная лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімб, ‑а, м.

Спец. Плоскае металічнае кольца, падзеленае на градусы (у вугламерных інструментах).

[Ад лац. limbus — край, кант.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блінт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Плоскае цісненне на кніжных вокладках, якое робіцца без фарбы гарачым прэсам.

[Ад ням. blind — сляпы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шва́йка, ‑і, ДМ швайцы; Р мн. шваек; ж.

Плоскае шыла, якім колюць свіней. Прымак прыбег са швайкаю і дакалолі парсючка. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Верхняя завостраная частка чаго-н.

С. яліны.

2. Вузкая высокая надбудова пірамідальнай або канічнай формы на будынку; шпіль.

С. касцёла.

3. Плоскае выгнутае шыла для пляцення лапцей.

Дзед спрытна трымаў с. у руцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)