плои́ть несов., уст. пло́іць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пло́іць несов., в разн. знач. плои́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карбава́ць несов.
1. разг. плои́ть;
2. уст. отмеча́ть зару́бками
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пло́іцца несов.
1. плои́ть себе́ во́лосы;
2. страд. плои́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Пло́іць ’завіваць валасы’ (брасл., Сл. ПЗБ; Бяльк.), плойка ’шчыпцы, якімі накручваюць валасы’, ’прычоска, аздобленая такімі шчыпцамі’ (ТСБМ; брасл., Сл. ПЗБ). З рус. плои́ть ’завіваць валасы, укладваць бялізну падчас прасавання’, плой ’складкі, хвальбоны’, якія з франц. ployer ’згінаць, складваць’ < лац. plicāre ’тс’, магчыма, праз нідэр. plooien ’укладваць складкамі’ (Фасмер, 3, 284).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)