пло́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́ены пло́еная пло́енае пло́еныя
Р. пло́енага пло́енай
пло́енае		 пло́енага пло́еных
Д. пло́енаму пло́енай пло́енаму пло́еным
В. пло́ены (неадуш.)
пло́енага (адуш.)		 пло́еную пло́енае пло́еныя (неадуш.)
пло́еных (адуш.)
Т. пло́еным пло́енай
пло́енаю		 пло́еным пло́енымі
М. пло́еным пло́енай пло́еным пло́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пло́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пло́ены пло́еная пло́енае пло́еныя
Р. пло́енага пло́енай
пло́енае		 пло́енага пло́еных
Д. пло́енаму пло́енай пло́енаму пло́еным
В. пло́ены (неадуш.)
пло́енага (адуш.)		 пло́еную пло́енае пло́еныя (неадуш.)
пло́еных (адуш.)
Т. пло́еным пло́енай
пло́енаю		 пло́еным пло́енымі
М. пло́еным пло́енай пло́еным пло́еных

Кароткая форма: пло́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пло́ены

1. прич. плоённый;

2. прил. плоёный;

~ныя валасы́ — плоёные во́лосы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад плоіць.

2. у знач. прым. Завіты пры дапамозе плойкі. Плоеныя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плоённый прич. пло́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плоёный прил. пло́ены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)