пло́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пло́енне
Р. пло́ення
Д. пло́енню
В. пло́енне
Т. пло́еннем
М. пло́енні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пло́енне ср., уст. пло́йка ж., плое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́енне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. плоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́йка ж., уст. пло́йка, -кі ж., мн. нет, пло́енне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)