плеўры́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плеўры́тны плеўры́тная плеўры́тнае плеўры́тныя
Р. плеўры́тнага плеўры́тнай
плеўры́тнае		 плеўры́тнага плеўры́тных
Д. плеўры́тнаму плеўры́тнай плеўры́тнаму плеўры́тным
В. плеўры́тны (неадуш.)
плеўры́тнага (адуш.)		 плеўры́тную плеўры́тнае плеўры́тныя (неадуш.)
плеўры́тных (адуш.)
Т. плеўры́тным плеўры́тнай
плеўры́тнаю		 плеўры́тным плеўры́тнымі
М. плеўры́тным плеўры́тнай плеўры́тным плеўры́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плеўры́тны мед. плеври́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плеўры́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плеўрыту, абумоўлены плеўрытам. Плеўрытная тэмпература.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плеўры́т, -у, М -ры́це, м.

Запаленне плеўры.

|| прым. плеўры́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плеври́тный плеўры́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плеўрыты́чны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і плеўрытны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)