пле́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. пле́ць пле́ці
Р. пле́ці пле́цей
пле́цяў
Д. пле́ці пле́цям
В. пле́ць пле́ці
Т. пле́ццю пле́цямі
М. пле́ці пле́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́плесці, -плету, -плецеш, -плеце; -плеў, -плела; -плеці; -плецены; зак.

Расплёўшы, выняць.

В. стужку з касы.

|| незак. выплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плець, ‑і, ж.

1. Бакавая галінка або сцябло паўзучых ці павойных раслін.

2. звычайна мн. (пле́ці, ‑ей). Доўгія звёны труб або рэльсаў, злучаныя між сабой шляхам зваркі. Зварваць трубы ў плеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)