пле́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пле́вачны |
пле́вачная |
пле́вачнае |
пле́вачныя |
| Р. |
пле́вачнага |
пле́вачнай
пле́вачнае |
пле́вачнага |
пле́вачных |
| Д. |
пле́вачнаму |
пле́вачнай |
пле́вачнаму |
пле́вачным |
| В. |
пле́вачны (неадуш.)
пле́вачнага (адуш.) |
пле́вачную |
пле́вачнае |
пле́вачныя (неадуш.)
пле́вачных (адуш.) |
| Т. |
пле́вачным |
пле́вачнай
пле́вачнаю |
пле́вачным |
пле́вачнымі |
| М. |
пле́вачным |
пле́вачнай |
пле́вачным |
пле́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пле́вачны плёночный; плёнчатый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пле́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да плеўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плёночный
1. пле́вачны;
2. техн. плёначны;
плёночный аппара́т плёначны апара́т.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плёнчатый
1. пле́вачны; ко́ркавы;
2. плёнчаты; см. плёнка 1, 3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)