пла́ўневы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пла́ўневы пла́ўневая пла́ўневае пла́ўневыя
Р. пла́ўневага пла́ўневай
пла́ўневае		 пла́ўневага пла́ўневых
Д. пла́ўневаму пла́ўневай пла́ўневаму пла́ўневым
В. пла́ўневы (неадуш.)
пла́ўневага (адуш.)		 пла́ўневую пла́ўневае пла́ўневыя (неадуш.)
пла́ўневых (адуш.)
Т. пла́ўневым пла́ўневай
пла́ўневаю		 пла́ўневым пла́ўневымі
М. пла́ўневым пла́ўневай пла́ўневым пла́ўневых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́ўневы пла́вневый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́ўневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаўняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́ўні, -яў.

Парослыя водалюбівай расліннасцю нізкія берагі рэк і астраўкі, якія затапляюцца вясной.

Прырэчныя п.

|| прым. пла́ўневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́вневый плаўне́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)