плаўко́вы гл. плавок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плаўко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плаўко́вы плаўко́вая плаўко́вае плаўко́выя
Р. плаўко́вага плаўко́вай
плаўко́вае		 плаўко́вага плаўко́вых
Д. плаўко́ваму плаўко́вай плаўко́ваму плаўко́вым
В. плаўко́вы (неадуш.)
плаўко́вага (адуш.)		 плаўко́вую плаўко́вае плаўко́выя (неадуш.)
плаўко́вых (адуш.)
Т. плаўко́вым плаўко́вай
плаўко́ваю		 плаўко́вым плаўко́вымі
М. плаўко́вым плаўко́вай плаўко́вым плаўко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаво́к, плаўка́, мн. плаўкі́, плаўко́ў, м.

Тое, што і паплавок.

|| прым. плаво́чны, -ая, -ае і плаўко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поплавко́вый паплаўко́вы, плаўко́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)