плашчо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плашчо́вы плашчо́вая плашчо́вае плашчо́выя
Р. плашчо́вага плашчо́вай
плашчо́вае		 плашчо́вага плашчо́вых
Д. плашчо́ваму плашчо́вай плашчо́ваму плашчо́вым
В. плашчо́вы (неадуш.)
плашчо́вага (адуш.)		 плашчо́вую плашчо́вае плашчо́выя (неадуш.)
плашчо́вых (адуш.)
Т. плашчо́вым плашчо́вай
плашчо́ваю		 плашчо́вым плашчо́вымі
М. плашчо́вым плашчо́вай плашчо́вым плашчо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плашчо́вы плащево́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плашчо́вы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для плашча. Плашчовая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плашч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Лёгкае паліто пераважна з непрамакальнай тканіны.

|| прым. плашчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плащево́й плашчо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Плашчаві́на ’плошча’ (Ян.). Да пласкі (гл.) > плашчовы. Параўн. рус. забайк. ппаіцавыіі ’разгалісты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)