плаці́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
плаці́нны |
плаці́нная |
плаці́ннае |
плаці́нныя |
| Р. |
плаці́ннага |
плаці́ннай
плаці́ннае |
плаці́ннага |
плаці́нных |
| Д. |
плаці́ннаму |
плаці́ннай |
плаці́ннаму |
плаці́нным |
| В. |
плаці́нны (неадуш.)
плаці́ннага (адуш.) |
плаці́нную |
плаці́ннае |
плаці́нныя (неадуш.)
плаці́нных (адуш.) |
| Т. |
плаці́нным |
плаці́ннай
плаці́ннаю |
плаці́нным |
плаці́ннымі |
| М. |
плаці́нным |
плаці́ннай |
плаці́нным |
плаці́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плаці́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да плаціны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плаці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.
Гідратэхнічнае збудаванне, якое перагароджвае раку для падняцця ўзроўню вады.
П. са шлюзамі.
|| прым. плаці́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
плоти́нный плаці́нны; га́цевы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)