плаце́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. плаце́жны плаце́жная плаце́жнае плаце́жныя
Р. плаце́жнага плаце́жнай
плаце́жнае		 плаце́жнага плаце́жных
Д. плаце́жнаму плаце́жнай плаце́жнаму плаце́жным
В. плаце́жны (неадуш.)
плаце́жнага (адуш.)		 плаце́жную плаце́жнае плаце́жныя (неадуш.)
плаце́жных (адуш.)
Т. плаце́жным плаце́жнай
плаце́жнаю		 плаце́жным плаце́жнымі
М. плаце́жным плаце́жнай плаце́жным плаце́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаце́жны платёжный;

~ная ве́дамасць — платёжная ве́домость;

п. бала́нс — платёжный бала́нс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаце́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плацяжу. Плацежнае абавязацельства. □ — Дык у вас жа няма грошай, — сказаў.. [Собіч]. — Вы нават перабралі ў нас. Можа сёння пералічылі, дык давайце ваша плацежнае даручэнне. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаце́ж, -цяжу́, м.

1. гл. плаціць.

2. мн. -цяжы́, -о́ў. Сума, якая павінна быць выплачана.

Вялікі п.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Плацежнае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэды́тна-плаце́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крэды́тна-плаце́жны крэды́тна-плаце́жная крэды́тна-плаце́жнае крэды́тна-плаце́жныя
Р. крэды́тна-плаце́жнага крэды́тна-плаце́жнай
крэды́тна-плаце́жнае		 крэды́тна-плаце́жнага крэды́тна-плаце́жных
Д. крэды́тна-плаце́жнаму крэды́тна-плаце́жнай крэды́тна-плаце́жнаму крэды́тна-плаце́жным
В. крэды́тна-плаце́жны (неадуш.)
крэды́тна-плаце́жнага (адуш.)		 крэды́тна-плаце́жную крэды́тна-плаце́жнае крэды́тна-плаце́жныя (неадуш.)
крэды́тна-плаце́жных (адуш.)
Т. крэды́тна-плаце́жным крэды́тна-плаце́жнай
крэды́тна-плаце́жнаю		 крэды́тна-плаце́жным крэды́тна-плаце́жнымі
М. крэды́тна-плаце́жным крэды́тна-плаце́жнай крэды́тна-плаце́жным крэды́тна-плаце́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разліко́ва-плаце́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разліко́ва-плаце́жны разліко́ва-плаце́жная разліко́ва-плаце́жнае разліко́ва-плаце́жныя
Р. разліко́ва-плаце́жнага разліко́ва-плаце́жнай
разліко́ва-плаце́жнае		 разліко́ва-плаце́жнага разліко́ва-плаце́жных
Д. разліко́ва-плаце́жнаму разліко́ва-плаце́жнай разліко́ва-плаце́жнаму разліко́ва-плаце́жным
В. разліко́ва-плаце́жны (неадуш.)
разліко́ва-плаце́жнага (адуш.)		 разліко́ва-плаце́жную разліко́ва-плаце́жнае разліко́ва-плаце́жныя (неадуш.)
разліко́ва-плаце́жных (адуш.)
Т. разліко́ва-плаце́жным разліко́ва-плаце́жнай
разліко́ва-плаце́жнаю		 разліко́ва-плаце́жным разліко́ва-плаце́жнымі
М. разліко́ва-плаце́жным разліко́ва-плаце́жнай разліко́ва-плаце́жным разліко́ва-плаце́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

платёжный плаце́жны;

платёжное обяза́тельство плаце́жнае абавяза́цельства;

платёжная ве́домость плаце́жная ве́дамасць;

платёжный бала́нс плаце́жны бала́нс.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыраабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Плацежны абарот, які робіцца шляхам безнаяўных разлікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́ра, -ы, ж.

1. Характар, тэмперамент чалавека.

Гэта быў чалавек вясёлай натуры.

2. Тое, што і прырода (у 1 знач.).

3. Жывыя істоты, з’явы, прадметы рэальнага свету, з якіх малююць, робяць скульптуры, здымкі і пад.

Маляваць з натуры.

4. Тое, што і натуршчык.

5. Тавары, прадукты як плацежны сродак замест грошай.

Разлічвацца натурай.

|| прым. нату́рны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Натурная замалёўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)