плац воен. пляц, род. пля́ца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Плац 1 ’прысядзібны ўчастак’ (стаўб., Прышч.), ст.-бел. плацъ ’зямельны ўчастак у горадзе’ (з XVII ст.). Відаць, непасрэднае запазычанне з ням. Platz ’плошча’, гл. пляц.
Плац 2 ’шоўк’ (Тураўшч. 1, 66). З польск. płócienko ’тс’, утворанае, як плат.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плац-пара́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
плац-пара́дны |
плац-пара́дная |
плац-пара́днае |
плац-пара́дныя |
| Р. |
плац-пара́днага |
плац-пара́днай
плац-пара́днае |
плац-пара́днага |
плац-пара́дных |
| Д. |
плац-пара́днаму |
плац-пара́днай |
плац-пара́днаму |
плац-пара́дным |
| В. |
плац-пара́дны (неадуш.)
плац-пара́днага (адуш.) |
плац-пара́дную |
плац-пара́днае |
плац-пара́дныя (неадуш.)
плац-пара́дных (адуш.) |
| Т. |
плац-пара́дным |
плац-пара́днай
плац-пара́днаю |
плац-пара́дным |
плац-пара́днымі |
| М. |
плац-пара́дным |
плац-пара́днай |
плац-пара́дным |
плац-пара́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плац-пара́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плац-пара́д |
плац-пара́ды |
| Р. |
плац-пара́да |
плац-пара́даў |
| Д. |
плац-пара́ду |
плац-пара́дам |
| В. |
плац-пара́д |
плац-пара́ды |
| Т. |
плац-пара́дам |
плац-пара́дамі |
| М. |
плац-пара́дзе |
плац-пара́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плац-пара́дный плац-пара́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плац-пара́дны воен., уст. плац-пара́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плац-пара́д м., воен., уст. плац-пара́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плац-пара́д воен. уст. плац-пара́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плац-пара́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Уст. Пляцоўка для ваенных вучэнняў, парадаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Плацда́рм ’мясцовасць, на якой разгортваецца ваенная аперацыя’ (ТСБМ). З рус. плацдарм (у пач. XVIII ст. яшчэ пласдарм), якое з франц. place dʼarmes пад уплывам плац (Фасмер, 3, 276).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)