плафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плафо́н плафо́ны
Р. плафо́на плафо́наў
Д. плафо́ну плафо́нам
В. плафо́н плафо́ны
Т. плафо́нам плафо́намі
М. плафо́не плафо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай, мазаікай.

2. Род абажура для электрычнай лямпы, звычайна на столі або на сцяне.

|| прым. плафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плафо́н м., в разн. знач. плафо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плафо́н в разн. знач. плафо́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плафо́н, ‑а, м.

1. Столь, упрыгожаная жывапісам, лепкай або мазаікай. // Твор манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, які аздабляе перакрыццё (плоскае, скляпеністае ці купальнае) якога‑н. памяшкання.

2. Абажур для электрычных лямп, пераважна пад столлю. Вуха адчула сухі, цокаючы гук: са столі пасыпаўся шкляны друз з разбітага плафона. Лынькоў. Мяккае святло малочных плафонаў заспакойвала вочы. Васілёнак.

[Фр. plafond.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

1. Нанесці рысункі, узоры (звычайна алоўкам, пяром) на што‑н., распісаць. Разрысаваць плафон залы.

2. перан. Разм. Прадставіць у якім‑н. выглядзе; размаляваць. Разрысаваць гультая ў газеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)