пла́стыкі, -аў, адз. пла́стык, -у, м.

Пластычныя масы.

|| прым. пла́стыкавы, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пла́стыка
Р. пла́стыкі
Д. пла́стыцы
В. пла́стыку
Т. пла́стыкай
пла́стыкаю
М. пла́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пла́стык

‘мастак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пла́стык пла́стыкі
Р. пла́стыка пла́стыкаў
Д. пла́стыку пла́стыкам
В. пла́стыка пла́стыкаў
Т. пла́стыкам пла́стыкамі
М. пла́стыку пла́стыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

біту́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бітумаў, зроблены з бітумаў. Бітумныя матэрыялы. Бітумная масціка. Бітумныя пластыкі. Бітумныя лакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́стык 1, ‑у, м.

Тое, што і пластычная маса. Па трываласці некаторыя пластыкі не ўступаюць сталі. «Звязда».

пла́стык 2, ‑а, м.

Мастак, які займаецца пластыкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

древе́сный драўня́ны; (добываемый из дерева) дрэ́ўны;

древе́сный спирт хим. драўня́ны спірт;

древе́сные пла́стики драўня́ныя пла́стыкі;

древе́сная смола́ дрэ́ўная смала́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пласты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пластыкі, уласцівы ёй. Пасля пластычнай гімнастыкі .. [актрыса] прымала халодны душ і садзілася за масаж твару. Рамановіч. «Кантакт» з мастацтвам у паэзіі Максіма Танка выяўляецца і... праз шматлікія асацыятыўныя масткі да краіны тэм і вобразаў пластычных мастацтваў. Рагойша.

2. Здольны пад высокім ціскам мяняць форму; не ломкі. Пластычныя матэрыялы.

3. Спец. Звязаны з перасадкай скуры. Пластычная хірургія. Пластычная аперацыя.

•••

Пластычная маса гл. маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)