пластыка́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пластыка́тавы |
пластыка́тавая |
пластыка́тавае |
пластыка́тавыя |
| Р. |
пластыка́тавага |
пластыка́тавай
пластыка́тавае |
пластыка́тавага |
пластыка́тавых |
| Д. |
пластыка́таваму |
пластыка́тавай |
пластыка́таваму |
пластыка́тавым |
| В. |
пластыка́тавы (неадуш.)
пластыка́тавага (адуш.) |
пластыка́тавую |
пластыка́тавае |
пластыка́тавыя (неадуш.)
пластыка́тавых (адуш.) |
| Т. |
пластыка́тавым |
пластыка́тавай
пластыка́таваю |
пластыка́тавым |
пластыка́тавымі |
| М. |
пластыка́тавым |
пластыка́тавай |
пластыка́тавым |
пластыка́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пластыка́тавы пластика́товый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пластыка́тавы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з пластыкату.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пластыка́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.
Від эластычнай пластмасы.
|| прым. пластыка́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пластика́товый пластыка́тавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)