пластро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пластро́н пластро́ны
Р. пластро́на пластро́наў
Д. пластро́ну пластро́нам
В. пластро́н пластро́ны
Т. пластро́нам пластро́намі
М. пластро́не пластро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пластро́н м. (манишка) пластро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластро́н (манишка) пластро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пластро́н, ‑а, м.

Моцна накрухмаленая грудзіна мужчынскай верхняй сарочкі, якая надзяваецца пад адкрытую камізэльку да фрака ці смокінга.

[Фр. plastron.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)