акладня́, -і́; мн. -і́, -е́й, ж.

Прыстасаванне ў плузе для пераварочвання пласта зямлі, адвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пла́ст пласты́
Р. пласта́ пласто́ў
Д. пласту́ пласта́м
В. пла́ст пласты́
Т. пласто́м пласта́мі
М. пласце́ пласта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

газано́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць газаноснага. Газаноснасць пласта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмярзло́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які залягае глыбей пласта вечнай мерзлаты. Падмярзлотныя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лава́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Прэсны белы хлеб у выглядзе тонкай аладкі або пласта з пшанічнай мукі, распаўсюджаны пераважна ў народаў Каўказа і Блізкага Усходу.

|| прым. лава́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыянава́нне, -я, н. (спец.).

1. Насычэнне вугляродам і азотам паверхневага пласта стальных вырабаў для павышэння іх цвёрдасці.

2. Спосаб здабывання золата і серабра з руд шляхам растварэння іх у цыяністых растворах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́щность в разн. знач. магу́тнасць, -ці ж.;

мо́щность го́лоса магу́тнасць го́ласу;

мо́щность у́гольного пласта́ магу́тнасць ву́гальнага пласта́;

мо́щность электроста́нции магу́тнасць электраста́нцыі;

рабо́тать на по́лную мо́щность працава́ць на по́ўную магу́тнасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарубі́ць², -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак., што.

1. Зрабіць зарубку або зарубкі на чым-н. (разм.).

2. Агаліць паверхню пласта, прызначанага для адбойкі (спец.).

З. пласт вугалю.

◊

Зарубі сабе на носе (разм.) — добра запомні на будучае.

|| незак. зару́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зару́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магу́тнасць ж.

1. в разн. знач. мо́щность;

м. ву́гальнага пласта́ — мо́щность у́гольного пласта́;

м. электраста́нцыі — мо́щность электроста́нции;

2. только мн. мо́щности;

3. мощь; си́ла;

4. могу́щество;

5. си́ла;

3-5 см. магу́тны 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магу́тнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць магутнага (у 2, 3 знач.); вялікая сіла, моц. Магутнасць дзяржавы. Магутнасць арміі. □ Сталіца! Магутнасць твая незлічона. Броўка.

2. Спец. Таўшчыня пласта (мінералаў, паветра, вады і пад.). Магутнасць тарфянога залежу. Магутнасць пласта калійнай руды. Магутнасць атмасферы.

3. Спец. Велічыня, якая паказвае адносіны работы да часу, на працягу якога яна выканана. Магутнасць рухавіка. Магутнасць электрастанцыі.

4. толькі мн. (магу́тнасці, ‑ей). Вытворчыя аб’екты (заводы, машыны і пад.). Дадатковая электраэнергія можа быць выпрацавана на гідраэлектрастанцыях без устаноўкі новых магутнасцей. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)