плане́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. плане́та плане́ты
Р. плане́ты плане́т
Д. плане́це плане́там
В. плане́ту плане́ты
Т. плане́тай
плане́таю		 плане́тамі
М. плане́це плане́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

плане́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. плане́т плане́ты
Р. плане́та плане́таў
Д. плане́ту плане́там
В. плане́т плане́ты
Т. плане́там плане́тамі
М. плане́це плане́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чалаве́цтва, -а, н.

Людзі планеты, чалавечы род; чалавечае грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

процістая́нне, -я, н. (спец.).

Месцазнаходжанне верхняй планеты ў пункце неба, процілеглым Сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зямля́не, -ля́н, адз. зямля́нін, -а, м.

Жыхары планеты Зямля.

Зямлян налічваецца сем мільярдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сатэлі́т

‘дзяржава; спадарожнік планеты’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сатэлі́т сатэлі́ты
Р. сатэлі́та сатэлі́таў
Д. сатэлі́ту сатэлі́там
В. сатэлі́т сатэлі́ты
Т. сатэлі́там сатэлі́тамі
М. сатэлі́це сатэлі́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

планетахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Аўтаматычны самаходны апарат з дыстанцыйным кіраваннем, які перамяшчаецца па паверхні планеты, аддаленай ад Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плането́лаг, ‑а, м.

Астраном, які вывучае планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаплане́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іншай планеты. Іншапланетныя цывілізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біягеасфе́ра, ‑ы, ж.

Абалонка зямнога шара, у якой сканцэнтравана жывое рэчыва планеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)