планета́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
планета́рый |
планета́рыі |
| Р. |
планета́рыя |
планета́рыяў |
| Д. |
планета́рыю |
планета́рыям |
| В. |
планета́рый |
планета́рыі |
| Т. |
планета́рыем |
планета́рыямі |
| М. |
планета́рыі |
планета́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
планета́рый, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Устройства, якое паказвае рух планет і інш. свяціл на купалападобным экране.
2. Будынак, дзе паказваецца дзеянне гэтага ўстройства і чытаюцца навукова-папулярныя лекцыі па астраноміі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
планета́рый м. планета́рий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
планета́рый, ‑я, м.
1. Апарат, пры дапамозе якога на купалападобным экране паказваецца рух планет і іншых нябесных целаў.
2. Культурна-асветная ўстанова, дзе чытаюцца лекцыі па астраноміі, якія суправаджацца дэманстрацыяй неба з дапамогай такога апарата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
планета́рий планета́рый, -рыя м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)