пла́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пла́начны пла́начная пла́начнае пла́начныя
Р. пла́начнага пла́начнай
пла́начнае		 пла́начнага пла́начных
Д. пла́начнаму пла́начнай пла́начнаму пла́начным
В. пла́начны (неадуш.)
пла́начнага (адуш.)		 пла́начную пла́начнае пла́начныя (неадуш.)
пла́начных (адуш.)
Т. пла́начным пла́начнай
пла́начнаю		 пла́начным пла́начнымі
М. пла́начным пла́начнай пла́начным пла́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пла́начны пла́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да планкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Падоўжаная гладкая дошчачка, пласцінка.

Металічная п.

Ордэнская п. (з прымацаванай ордэнскай стужачкай).

|| памянш. пла́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пла́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ночный пла́начны; ліштвяны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пла́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да планкі; планачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)