пламене́ть несов., в разн. знач. палымне́ць; (гореть) гарэ́ць; (пылать) пала́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палымне́ць несов., прям., перен. пыла́ть, пламене́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пламене́ющий

1. прич. які́ (што) палымне́е; які́ (што) гары́ць; які́ (што) пала́е; см. пламене́ть;

2. прил. палымне́ючы; (огненный) агні́сты; (пламенный) палымя́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пала́ць I несов.

1. (гореть) пыла́ть, полыха́ть;

2. (ярко светиться, сверкать) пыла́ть, полыха́ть, пламене́ть

пала́ць II несов. прове́ивать (зерно с помощью специального корытца)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шуга́ць несов.

1. полыха́ть; (вспыхивая — ещё) пыла́ть, пламене́ть;

2. дуть (порывисто);

3. (вываливать, выливать) у́хать;

1-3 см. шугану́ць 1-3;

4. (крыльями) маха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)