пладо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пладо́вы пладо́вая пладо́вае пладо́выя
Р. пладо́вага пладо́вай
пладо́вае
пладо́вага пладо́вых
Д. пладо́ваму пладо́вай пладо́ваму пладо́вым
В. пладо́вы (неадуш.)
пладо́вага (адуш.)
пладо́вую пладо́вае пладо́выя (неадуш.)
пладо́вых (адуш.)
Т. пладо́вым пладо́вай
пладо́ваю
пладо́вым пладо́вымі
М. пладо́вым пладо́вай пладо́вым пладо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пладаво́дства, -а, н.

Развядзенне пладовых і ягадных раслін як галіна раслінаводства.

|| прым. пладаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дразафі́ла, ‑ы, ж.

Двухкрылае насякомае сямейства пладовых мушак.

[Грэч. drosos — раса і philéō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак.

1. каго-чаго. Выгадаваць, вырасціць у нейкай колькасці.

Н. дзяцей.

Н. пладовых дрэў.

2. каго. Распладзіць.

Н. гусей.

|| незак. нагадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкля́нніца, ‑ы, ж.

Матыль з празрыстымі шклопадобнымі крыльцамі — шкоднік пладовых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаво́дства, ‑а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца развядзеннем і вырошчваннем пладовых і ягадных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарве́ц, ‑вяца, м.

Хобатнае насякомае атрада прамакрылых, якое харчуецца сокамі сельскагаспадарчых культур і пладовых дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голанасе́нныя, ‑ых.

Тып вышэйшых раслін, насенне якіх размешчана на адкрытых пладалісціках, а не ў пладовых абалонках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планта́ж, ‑у, м.

Спец. Глыбокая апрацоўка глебы спецыяльнымі плугамі, якая праводзіцца галоўным чынам пры закладцы вінаграднікаў і пладовых садоў.

[Фр. plantage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгале́цце, ‑я, н.

Доўгае жыццё. — А сто пяцьдзесят тысяч пладовых дрэў — гэта выдатна.. На здароўе людзям, на іх даўгалецце. Паслядовіч. [Вецер] кудлаціў .. выбеленыя даўгалеццем валасы і шкуматаў газету, якую трымаў Міканор у руках. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)