плаві́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плаві́льнік |
плаві́льнікі |
| Р. |
плаві́льніка |
плаві́льнікаў |
| Д. |
плаві́льніку |
плаві́льнікам |
| В. |
плаві́льнік |
плаві́льнікі |
| Т. |
плаві́льнікам |
плаві́льнікамі |
| М. |
плаві́льніку |
плаві́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
плаві́льнік м., тех. плави́льник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плаві́льнік, ‑а, м.
Спец. Прыстасаванне для плаўкі металаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плави́льник техн. плаві́льнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)