пита́тель м., техн. сілкава́льнік, -ка м., сілкава́льны кла́пан;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілкава́льнік м., тех. пита́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Піта́цельны, у спалучэннях: пітацельпэ, пітацельно горла, піпюцельное, штапельная горла ’стрававод’ (ваўк., нясвіж., рагач., лун., ЛА, 1). З рус. питательный ’(горла) якое насычае’ < питатель ’той, хто дае ежу, насычае’. Да нітавацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)