назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| Пе́ці | ||
| Пе́ці | Пе́цяў | |
| Пе́цю | Пе́цям | |
| Пе́цю | Пе́цяў | |
| Пе́цем | Пе́цямі | |
| Пе́цю | Пе́цях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| Пе́ці | ||
| Пе́ці | Пе́цяў | |
| Пе́цю | Пе́цям | |
| Пе́цю | Пе́цяў | |
| Пе́цем | Пе́цямі | |
| Пе́цю | Пе́цях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скрэ́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пясо́чніца, ‑ы,
1.
2.
3. У паравозе — скрынка з пяском, які аўтаматычна высыпаецца на рэйкі, калі пачынаюць буксаваць колы.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ся́бар, ‑бра;
1. Той, хто звязаны з кім‑н. сяброўствам.
2.
3. Ужываецца ў звароце, звычайна да прыязнай або блізкай асобы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кухта́ль, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натвары́цца, ‑творыцца;
Нарабіцца, адбыцца (пра якія‑н. падзеі, пераважна непажаданыя).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флегма́тык, ‑а,
Чалавек флегматычнага тэмпераменту.
[Ад грэч. phlegmaticos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгалёкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прызабы́ць, ‑буду, ‑будзеш, ‑будзе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́мба,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)