перы́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. перы́метр перы́метры
Р. перы́метра перы́метраў
Д. перы́метру перы́метрам
В. перы́метр перы́метры
Т. перы́метрам перы́метрамі
М. перы́метры перы́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

перы́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: сума даўжынь усіх старон плоскай геаметрычнай фігуры.

П. трохвугольніка.

|| прым. перыметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перы́метр м., архит. пери́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перы́метр, ‑а, м.

Спец. Сума даўжынь усіх старон многавугольніка. Перыметр трохвугольніка.

[Грэч. perímetron — акружнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пери́метр мат. перы́метр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)