першацве́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
першацве́тны |
першацве́тная |
першацве́тнае |
першацве́тныя |
| Р. |
першацве́тнага |
першацве́тнай
першацве́тнае |
першацве́тнага |
першацве́тных |
| Д. |
першацве́тнаму |
першацве́тнай |
першацве́тнаму |
першацве́тным |
| В. |
першацве́тны (неадуш.)
першацве́тнага (адуш.) |
першацве́тную |
першацве́тнае |
першацве́тныя (неадуш.)
першацве́тных (адуш.) |
| Т. |
першацве́тным |
першацве́тнай
першацве́тнаю |
першацве́тным |
першацве́тнымі |
| М. |
першацве́тным |
першацве́тнай |
першацве́тным |
першацве́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
першацве́тны первоцве́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
першацве́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да першацвету.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першацве́т, -у, М -ве́це, м.
Тое, што і прымула.
|| прым. першацве́тны, -ая, -ае.
Сямейства першацветных (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)