першакве́тныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. першакве́тныя
Р. першакве́тных
Д. першакве́тным
В. першакве́тныя
Т. першакве́тнымі
М. першакве́тных

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

першакве́тныя, ‑ых.

Сямейства зрослапялёсткавых двухдольных раслін, да якога адносяцца вадаперыца, лазаніца, першацвет і інш., якія пачынаюць цвісці ранняй вясной.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першакве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. першакве́тны першакве́тная першакве́тнае першакве́тныя
Р. першакве́тнага першакве́тнай
першакве́тнае		 першакве́тнага першакве́тных
Д. першакве́тнаму першакве́тнай першакве́тнаму першакве́тным
В. першакве́тны (неадуш.)
першакве́тнага (адуш.)		 першакве́тную першакве́тнае першакве́тныя (неадуш.)
першакве́тных (адуш.)
Т. першакве́тным першакве́тнай
першакве́тнаю		 першакве́тным першакве́тнымі
М. першакве́тным першакве́тнай першакве́тным першакве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)