перча́тка пальча́тка, -кі ж.;

◊

бро́сить перча́тку кі́нуць пальча́тку;

подня́ть перча́тку падня́ць пальча́тку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пальча́тка ж. перча́тка;

◊ кі́нуць ~ку — бро́сить перча́тку;

падня́ць ~ку — подня́ть перча́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пальча́тка ’рукавіца з аддзяленнямі для кожнага пальца’. Укр. пальча́тка. Да па́лец (гл.), у выніку кандэнсацыі словазлучэння пальчатая рукавіца. Магчыма, калька рус. перчатка < перст ’палец’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)