перцэ́птар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. перцэ́птар
Р. перцэ́птара
Д. перцэ́птару
В. перцэ́птар
Т. перцэ́птарам
М. перцэ́птары

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перцэ́птар м., биол. перце́птор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перцэ́птар, ‑а, м.

Спец. Сістэма элементаў біялагічнага тыпу (орган), прызначаная для ўспрыняцця вобразаў (сігналаў) аб’ектыўнага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перце́птор биол. перцэ́птар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)