пе́рцавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. пе́рцавыя
Р. пе́рцавых
Д. пе́рцавым
В. пе́рцавыя
Т. пе́рцавымі
М. пе́рцавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́рцавыя сущ., мн., бот. пе́речные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пе́рцавы пе́рцавая пе́рцавае пе́рцавыя
Р. пе́рцавага пе́рцавай
пе́рцавае
пе́рцавага пе́рцавых
Д. пе́рцаваму пе́рцавай пе́рцаваму пе́рцавым
В. пе́рцавы (неадуш.)
пе́рцавага (адуш.)
пе́рцавую пе́рцавае пе́рцавыя (неадуш.)
пе́рцавых (адуш.)
Т. пе́рцавым пе́рцавай
пе́рцаваю
пе́рцавым пе́рцавымі
М. пе́рцавым пе́рцавай пе́рцавым пе́рцавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́речные мн., сущ., бот. пе́рцавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рцавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да перцу. Перцавы струк. // Прыгатаваны з перцу, з перцам. Перцавы соус.

2. у знач. наз. пе́рцавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносіцца перад і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)