персона́льный персана́льны; асабі́сты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
персана́льны в разн. знач. персона́льный;
~ная пе́нсія — персона́льная пе́нсия;
персана́льны пенсіяне́р — персона́льный пенсионе́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пенсіяне́р м. пенсионе́р;
персана́льны п. — персона́льный пенсионе́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пенсионе́р пенсіяне́р, -ра м.;
персона́льный пенсионе́р персана́льны пенсіяне́р;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Персона ’асоба, чалавек’ (ТСБМ), ст.-бел. персона, парсона, персуна, парсуна ’асоба’ (1388 г.) запазычана са ст.-польск. persona, parsona, parsuna (XIV ст.), якія з лац. persōna ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 23; Кюнэ, Poln., 86), вытворнае персанальны, ст.-бел. персональный ’асабісты, персанальны’ (1615 г.) запазычана са ст.-польск. personalny ’тс’ (XVI ст.) < лац. persōnālis ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 32).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
асабі́сты ли́чный; персона́льный;
~тая ду́мка — ли́чное мне́ние;
~тыя рэ́чы — ли́чные ве́щи;
а. нагля́д урача́ — ли́чное наблюде́ние врача́;
~тае шча́сце — ли́чное сча́стье;
~тая адка́знасць — ли́чная (персона́льная) отве́тственность;
~тая ска́рга — персона́льная жа́лоба;
~тае запрашэ́нне — персона́льное приглаше́ние;
◊ ~тыя раху́нкі — ли́чные счёты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ли́чный
1. (относящийся к личности, персональный) асабі́сты;
ли́чное уча́стие асабі́сты ўдзел;
ли́чная заинтересо́ванность асабі́стая заціка́ўленасць;
ли́чные ве́щи асабі́стыя рэ́чы;
ли́чное мне́ние асабі́стая ду́мка;
ли́чная охра́на асабі́стая ахо́ва;
2. (относящийся к лицам) асабо́вы;
ли́чный соста́в асабо́вы склад;
3. грам. асабо́вы;
ли́чное местоиме́ние грам. асабо́вы займе́ннік.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)