перо́ в разн. знач. пяро́, -ра́ ср., мн. пёры, -раў, собир. пе́р’е, -р’я ср.;

стра́усовое перо́ стра́усавае пяро́;

перо́ руля́ пяро́ руля́;

торго́вля перо́м и пухо́м га́ндаль пе́р’ем і пу́хам;

ве́чное перо́ ве́чнае пяро́;

про́ба пера́ спро́ба пяра́;

о́строе перо́ во́страе пяро́;

одни́м ро́счерком пера́ адны́м ро́счыркам пяра́;

взя́ться за перо́ узя́цца за пяро́;

что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м посл. сло́ва — ве́цер, а пісьмо́ — грунт; што напіса́на пяро́м, не вы́сечаш і сяке́рай;

ни пу́ха, ни пера́ лаўцу́ з аўцу́; дай, бо́жа, каб было́ ўсё го́жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пе́ро, ц.-палес. пера ’пэндзлік з пер’я для роспісу посуду’ (Вярэі!.). У выніку пераносу значэння ’пяро птушкі’ > ’пэндзлік, зроблены з пер’я’. Да пяро (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самапі́сны самопи́шущий;

~ная прыла́да — самопи́шущий прибо́р;

~нае пяро́ — самопи́шущее перо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мака́целіца ’чарнільніца’ (Касп.) з ⁺мака́цельніца < ⁺мака́цельны < рус. мака́ть (перо в чернила). Да мака́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пяро́, мн. пёры ср., в разн. знач. перо́;

стра́усавае п. — стра́усовое перо́;

п. руля́перо́ руля́;

ве́чнае п. — ве́чное перо́;

вага́ пяра́спорт. вес пера́;

адны́м ро́счыркам пяра́ — одни́м ро́счерком пера́;

бо́йкае п. — бо́йкое перо́;

во́страе п.о́строе перо́;

про́ба пяра́ — про́ба пера́;

вало́даць пяро́м — владе́ть перо́м;

вы́йсці з-пад пяра́ — вы́йти из-под пера́;

разбо́йнікі пяра́презр. разбо́йники пера́;

што напі́сана пяро́м, таго́ не вы́рубіш (вы́сечаш) тапаро́мпосл. что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́рца ср.

1. уменьш.-ласк. пёрышко;

2. (лист лука) перо́, пёрышко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прода́жный в разн. знач. прада́жны;

прода́жная цена́ прада́жная цана́;

прода́жное перо́ прада́жнае пяро́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самопи́шущий прил. самапі́сны, самапі́шучы;

самопи́шущий прибо́р самапі́сны (самапі́шучы) прыбо́р;

самопи́шущее перо́ самапі́снае (самапі́шучае) пяро́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылама́цца сов.

1. надломи́ться;

пяро́а́ласяперо́ надломи́лось;

2. перен., разг. приучи́ться; принорови́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяры́на I ж. пери́на, пухови́к м.

пяры́на II ж. перо́ ср.; пёрышко ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)