перо́ в разн. знач. пяро́, -ра́ ср., мн. пёры, -раў, собир. пе́р’е, -р’я ср.;
стра́усовое перо́ стра́усавае пяро́;
перо́ руля́ пяро́ руля́;
торго́вля перо́м и пухо́м га́ндаль пе́р’ем і пу́хам;
ве́чное перо́ ве́чнае пяро́;
◊
про́ба пера́ спро́ба пяра́;
о́строе перо́ во́страе пяро́;
одни́м ро́счерком пера́ адны́м ро́счыркам пяра́;
взя́ться за перо́ узя́цца за пяро́;
что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м посл. сло́ва — ве́цер, а пісьмо́ — грунт; што напіса́на пяро́м, не вы́сечаш і сяке́рай;
ни пу́ха, ни пера́ лаўцу́ з аўцу́; дай, бо́жа, каб было́ ўсё го́жа.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пе́ро, ц.-палес. пера ’пэндзлік з пер’я для роспісу посуду’ (Вярэі!.). У выніку пераносу значэння ’пяро птушкі’ > ’пэндзлік, зроблены з пер’я’. Да пяро (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
самапі́сны самопи́шущий;
~ная прыла́да — самопи́шущий прибо́р;
~нае пяро́ — самопи́шущее перо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мака́целіца ’чарнільніца’ (Касп.) з ⁺мака́цельніца < ⁺мака́цельны < рус. мака́ть (перо в чернила). Да мака́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пяро́, мн. пёры ср., в разн. знач. перо́;
стра́усавае п. — стра́усовое перо́;
п. руля́ — перо́ руля́;
○ ве́чнае п. — ве́чное перо́;
◊ вага́ пяра́ — спорт. вес пера́;
адны́м ро́счыркам пяра́ — одни́м ро́счерком пера́;
бо́йкае п. — бо́йкое перо́;
во́страе п. — о́строе перо́;
про́ба пяра́ — про́ба пера́;
вало́даць пяро́м — владе́ть перо́м;
вы́йсці з-пад пяра́ — вы́йти из-под пера́;
разбо́йнікі пяра́ — презр. разбо́йники пера́;
што напі́сана пяро́м, таго́ не вы́рубіш (вы́сечаш) тапаро́м — посл. что напи́сано перо́м, того́ не вы́рубишь топоро́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пе́рца ср.
1. уменьш.-ласк. пёрышко;
2. (лист лука) перо́, пёрышко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прода́жный в разн. знач. прада́жны;
прода́жная цена́ прада́жная цана́;
прода́жное перо́ прада́жнае пяро́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самопи́шущий прил. самапі́сны, самапі́шучы;
самопи́шущий прибо́р самапі́сны (самапі́шучы) прыбо́р;
самопи́шущее перо́ самапі́снае (самапі́шучае) пяро́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прылама́цца сов.
1. надломи́ться;
пяро́ ~ма́лася — перо́ надломи́лось;
2. перен., разг. приучи́ться; принорови́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пяры́на I ж. пери́на, пухови́к м.
пяры́на II ж. перо́ ср.; пёрышко ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)