перлі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перлі́тавы |
перлі́тавая |
перлі́тавае |
перлі́тавыя |
| Р. |
перлі́тавага |
перлі́тавай
перлі́тавае |
перлі́тавага |
перлі́тавых |
| Д. |
перлі́таваму |
перлі́тавай |
перлі́таваму |
перлі́тавым |
| В. |
перлі́тавы (неадуш.)
перлі́тавага (адуш.) |
перлі́тавую |
перлі́тавае |
перлі́тавыя (неадуш.)
перлі́тавых (адуш.) |
| Т. |
перлі́тавым |
перлі́тавай
перлі́таваю |
перлі́тавым |
перлі́тавымі |
| М. |
перлі́тавым |
перлі́тавай |
перлі́тавым |
перлі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перлі́тавы спец. перли́товый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перлі́тавы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да перліту. Перлітавая структура. // З прымессю перліту. Перлітавая сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перли́тный перлі́тавы, перлі́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перлі́тны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Тое, што і перлітавы. Перлітны чыгун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)