переня́ть сов.

1. (перехватить) прост. пераня́ць; перахапі́ць;

2. (заимствовать) разг. пераня́ць; пазы́чыць, запазы́чыць;

3. (пение и т. п.) пераня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераня́ць (каго, што) сов.

1. переня́ть, останови́ть;

п. ста́такпереня́ть (останови́ть) ста́до;

п. ваду́ плаці́найпереня́ть во́ду плоти́ной;

2. (из рук в руки) переня́ть, перехвати́ть;

3. переня́ть, перехвати́ть;

п. ганца́переня́ть (перехвати́ть) гонца́;

4. переня́ть, после́довать (нему);

п. во́пытпереня́ть о́пыт;

п. яго́ пры́клад — после́довать его́ приме́ру;

5. усво́ить;

п. мело́дыю — усво́ить мело́дию;

п. но́выя звы́чаі — усво́ить но́вые обы́чаи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запазы́чыць сов. заи́мствовать, позаи́мствовать; переня́ть;

з. перадавы́ во́пыт — заи́мствовать (позаи́мствовать, переня́ть) передово́й о́пыт;

з. сюжэ́т — позаи́мствовать сюже́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

позаи́мствовать сов.

1. (перенять) запазы́чыць;

2. (взять в долг) разг. пазы́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переня́тый

1. пераня́ты; перахо́плены;

2. пераня́ты; пазы́чаны, запазы́чаны;

3. пераня́ты; см. переня́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераня́ць ’перахапіць, падхапіць у час руху; засвоіць, запомніць; запазычыць’, трак. ’захварэць на панос’, віл. ’прыняць дзіцё пры родах’ (ТСБМ, Гарэц., Бяльк., Сл. ПЗБ, ТС). Укр. перейня́ти, переня́ты, перея́ти ’пераймаць, перахопліваць, пераняць’, рус. переня́ть ’пераняць, перахапіць’, пск. ’сустракаць ля брамы свайго дома’, польск. przejąć, przejmać ’узрушыць; прысвоіць, успадкаваць; перахапіць’. Паўночнаславянскае. Да прасл. *per‑jęti. Гл. таксама пераймаць, узяць і ‑няць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазаваро́чваць сов. (о многих, о многом)

1. (изменить направление) заверну́ть, сверну́ть, поверну́ть;

2. (в обратную сторону) поверну́ть; (машину — ещё) разверну́ть;

3. (стадо) переня́ть;

4. (засыпать) завали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перехвати́ть сов.

1. в разн. знач. перахапі́ць, перахваці́ць; (перенять) пераня́ць;

перехвати́ть коммуника́ции проти́вника воен. перахапі́ць (перахваці́ць) камуніка́цыі праці́ўніка;

перехвати́ть гонцо́в перахапі́ць (перахваці́ць, пераня́ць) ганцо́ў;

перехвати́ть та́лию по́ясом перахапі́ць та́лію по́ясам;

2. (взять взаймы) разг. перахапі́ць, перахваці́ць; пазы́чыць;

перехвати́ть немно́го де́нег перахапі́ць крыху́ гро́шай;

3. (наскоро съесть) разг. перахапі́ць, перахваці́ць; перакусі́ць;

перехвати́ть чего́-л. съестно́го перахапі́ць чаго́е́будзь з е́жы;

4. (проявить неумеренность) разг. перабра́ць (ме́ру); перахапі́ць, перада́ць;

перехвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)