перено́сица ж. перано́ссе, -сся ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перано́ссе ср. перено́сица ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перено́сье ср., уст., см. перено́сица.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перано́сіца ’пераноссе’ (навагр., ЖНС), пірано́сіца ’верхняя частка носа між вачэй’ (Варл.). Лексема з суф. ‑іц‑а (як у балг. і серб.-харв. мовах) — пад уплывам рус. ці ц.-слав. мовы, параўн. яшчэ ст.-рус. переносица ’тс’ (з 1682 г.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)