перего́н в разн. знач. пераго́н, -ну м.;

перего́н скота́ пераго́н жывёлы;

на перего́не ме́жду ста́нциями на пераго́не памі́ж ста́нцыямі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́н I, -ну м., в разн. знач. перего́н;

п. жывёлы — перего́н скота́;

на ~не Мінск — Пу́хавічы — на перего́не Минск — Пу́ховичи

пераго́н II, -ну м., спец. обра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераго́нка ж.

1. перего́нка;

суха́я п. — суха́я перего́нка;

2. (скота) перего́н м., перего́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераго́н ’участак чыгункі, шашы паміж дзвюма станцыямі’, ’малако, абястлушчанае на сепаратары’ (ТСБМ), параго́н ’тс’ (Сл. ПЗБ) — новыя словы, успрынятыя з рус. ці польск. моў, утвораныя паводле ўзору прасл. *per‑gonъ < *per‑ і gъnati > гнаць (гл.), параўн. пераго́н ’перавод пчол у іншы вулей’ (Нікан.), пераго́нка ’тс’ (Яруш.), укр. перегі́н ’доўгі шлях перапраўкі рэкрутаў з У краіны ў Расію’, рус. перего́н ’дарога, па якой гоняць скаціну’, польск. przegon, славац. priehon ’тс’, в.-луж. přehon ’прагон праз што-небудзь’, славен. pregòn ’праследаванне’, а таксама бел. перагон ’участак апрацаванай зямлі, пэўная адлегласць раллі’ (Касп.), перагонам ’перагонны дождж (з перапынкамі)’ (ЛА, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

блакірава́ць сов. и несов., в разн. знач. блоки́ровать;

б. порт — блоки́ровать порт;

б. пераго́н — ж.-д. блоки́ровать перего́н;

б. во́лю і наме́р — перен. блоки́ровать во́лю и наме́рение

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралёт I (род. пралёту) м. (действие) пролёт;

п. самалёта — пролёт самолёта

пралёт II (род. пралёта) м., в разн. знач. пролёт; (ж.-д. — ещё) перего́н;

мост з шасцю́ ~тамі — мост с шестью́ пролётами;

п. памі́ж ста́нцыямі — ж.-д. пролёт ме́жду ста́нциями;

ле́свічны п. — ле́стничный пролёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)