перашнурава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перашнуру́ю перашнуру́ем
2-я ас. перашнуру́еш перашнуру́еце
3-я ас. перашнуру́е перашнуру́юць
Прошлы час
м. перашнурава́ў перашнурава́лі
ж. перашнурава́ла
н. перашнурава́ла
Загадны лад
2-я ас. перашнуру́й перашнуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час перашнурава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перашнурава́ць сов., в разн. знач. перешнурова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашнурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Зашнураваць нанава, іначай. Перашнураваць чаравікі.

2. Зашнураваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перешнурова́ть сов.

1. (всё, многое) перашнурава́ць, пашнурава́ць;

2. (заново) перашнурава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашнуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перашнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашнурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перашнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашнуро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перашнуроўваць — перашнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашнуро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перашнуроўваць — перашнураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)