перачы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перачы́тваю перачы́тваем
2-я ас. перачы́тваеш перачы́тваеце
3-я ас. перачы́твае перачы́тваюць
Прошлы час
м. перачы́тваў перачы́твалі
ж. перачы́твала
н. перачы́твала
Загадны лад
2-я ас. перачы́твай перачы́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перачы́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перачы́тваць несов., в разн. знач. перечи́тывать; см. перачыта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перачытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Прачытаць нанава.

П.

Кузьму Чорнага.

2. Прачытаць многа чаго-н.

П. усе газеты.

|| незак. перачы́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перечи́тывать несов. перачы́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачы́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да перачытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачы́тванне ср. перечи́тывание; см. перачы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перачытваць — перачытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачы́твацца несов., страд. перечи́тываться; см. перачы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стусава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Разм. Складаць у стус. Цэлае лета сядзеў над аповесцю ў Бабры, дзе піянерскую работу пры школе вёў. Старонку да старонкі стусаваў. Склалася гарушка, пачаў перачытваць — ніякага задавальнення. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)