перачапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перачаплю́ перачэ́пім
2-я ас. перачэ́піш перачэ́піце
3-я ас. перачэ́піць перачэ́пяць
Прошлы час
м. перачапі́ў перачапі́лі
ж. перачапі́ла
н. перачапі́ла
Загадны лад
2-я ас. перачапі́ перачапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перачапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перачапі́ць сов., в разн. знач. перецепи́ть;

п. ваго́ны — перецепи́ть ваго́ны;

п. значо́к — перецепи́ть значо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачапі́ць, ‑чаплю, ‑чэпіш, ‑чэпіць; зак., што.

1. Счапіць нанава, іначай. Перачапіць вагоны.

2. Начапіць у другім месцы або іначай. Перачапіць значок. Перачапіць карціну на другую сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перецепи́ть сов. перачапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачэ́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перачэпліваць — перачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перачэпліваць — перачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачэ́плены в разн. знач. переце́пленный; см. перачапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачэ́пліваць несов., в разн. знач. перецепля́ть; см. перачапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)