перача́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перача́лю перача́лім
2-я ас. перача́ліш перача́ліце
3-я ас. перача́ліць перача́ляць
Прошлы час
м. перача́ліў перача́лілі
ж. перача́ліла
н. перача́ліла
Загадны лад
2-я ас. перача́ль перача́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час перача́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перача́ліць сов. переча́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Прычаліць нанава або да другога прычала. Перачаліць плыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переча́лить сов. перача́ліць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перача́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перачаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перача́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перачаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перача́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перачальваць — перачаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)