перачака́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перачака́ню перачака́нім
2-я ас. перачака́ніш перачака́ніце
3-я ас. перачака́ніць перачака́няць
Прошлы час
м. перачака́ніў перачака́нілі
ж. перачака́ніла
н. перачака́ніла
Загадны лад
2-я ас. перачака́нь перачака́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час перачака́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перачака́ніць сов., в разн. знач. перечека́нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Адчаканіць нанава, іначай. Перачаканіць медалі.

2. Адчаканіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перечека́нить сов.

1. (всё, многое) пачака́ніць, перачака́ніць;

2. (заново) перачака́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачака́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перачаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачака́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перачаканіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачака́нены в разн. знач. перечека́ненный; см. перачака́ніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)