перацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак.

Тое, што і пераацаніць.

|| незак. перацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перацані́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перацаню́ перацэ́нім
2-я ас. перацэ́ніш перацэ́ніце
3-я ас. перацэ́ніць перацэ́няць
Прошлы час
м. перацані́ў перацані́лі
ж. перацані́ла
н. перацані́ла
Загадны лад
2-я ас. перацані́ перацані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час перацані́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перацані́ць сов., разг., см. пераацані́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перацані́ць, ‑цаню, ‑цэніш, ‑цаніць; зак.

Тое, што і пераацаніць. Перацаніў сябе хлопец. Ён не стаў лічыцца ні з чыёй думкай і лічыў сябе адзіным аўтарытэтам. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перацэ́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перацаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перацэ́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перацаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)